1. Bielinek kapustnik (Pieris brassicae)

Motyl ten jest przeciętnych rozmiarów, w Polsce osiąga wielkość około 4,9-6,3 cm rozpiętości skrzydeł. Jak sama jego nazwa gatunkowa mówi, że motyle tego taksonu są przeważnie białe, bądź lekko kremowe. Niemniej przednie skrzydła samców mają czarne, łukowate plamy na krańcach skrzydeł. Natomiast u samic plamki te występują na przednich skrzydła, a dodatkowo posiadają dwie okrągłe i jedna podłużna plamka. Spód skrzydeł, jest bardzo podobny. Jest to jeden z najpospolitszych motyli dziennych występujący w Polsce.

W ciągu jednego roku pojawiają się dwa pokolenia tych motyli (choć w sprzyjających warunkach mogą pojawić się nawet trzy!). Pierwsza generacja pojawia się w V-VI i rozwija się na „chwastach”. Śmiało można powiedzieć, że jest to jeden z pierwszych motyli dziennych (obok latolistka cytrynka, Gonepteryx rhamni), które obserwujemy już wczesna wiosną.  Drugie pokolenie z kolei pojawia się w VII-IX, i  pożywia się głównie na warzywach i roślinach kapustnych.  Młode gąsienice żerują gromadnie, początkowo zeskrobują blaszkę liściową następnie wygryzają w niej różnej wielkości dziury, z kolei starsze gąsienice rozchodzą się po zasiedlonej roślinie „szkieletując” jej liście lub powodując gołożery.

Charakterystyczne dla tych motyli żyjących w Polsce są również ich gąsienice. Mają one niebieskawo-zielony kolor, a dodatkowo są one czarno plamkowane. Charakterystyczna jest także żółta pręga, która przebiega wzdłuż grzbietu. Gąsienice żerują na kapuście, gorczycy polnej, nasturcji i rzodkwi. Uwielbiają również kalafior, jarmuż, brokuł, kalarepę i rzepak, dlatego też gąsienice tego gatunku uznawane są za szkodniki upraw rolnych, i nierzadko (szczególnie w dużych gospodarstwach rolnych) są zwalczane różnymi insektycydami.  Z tego tez powodu liczebność tego pięknego motyla drastycznie maleje.